Mits ons het rondtrekken met de mobilhome zo erg is meegevallen, beslisten we om een caravan te kopen om alzo ook Europa te verkennen.
Eèn nachtje Luxemburg, dan verder naar Grenoble (Frankrijk). Het was allemaal lekker spannend en zeer leuk. Jammer van de twee dagen regen, maar zeuren deden we niet. Later reden we door tot in Italië. Hier bleven we 1 nachtje mits de minder dure campings volzaten. De onze was prachtig, maar te duur! De kinderen wilden naar de zee, de Belgische zee om hèèl duidelijk te zijn. Dus trokken we terug richting België, iets wat we beter niet langs de Zwitserse Alpen deden. In de vele haarspeldbochten (waar tot overmaat van ramp ook werken waren) kregen we een accidentje. Onze caravan raakte een auto!!! Gelukkig was het een Waals koppel dat perfect Nederlands sprak. Begin anders maar eens papieren in te vullen!!!! Het was balen en nog vele bange uren afdalen langs de ijlenlange haarspeldbochten. Ik zei voor het ongelukje al aan Kris dat ik liever nog eens bevallen was dan DIT!
Toen we dan eindelijk van de schrik bekomen waren en dus ons instelde op Belgische zee, kregen we in Duitsland accident 2. Een paar auto's voor ons verloor een fiets van zijn dak en daar een stuk van zat knel onder onze auto. Klapband en wat leidingen kapot was het gevolg, doorrijden ging dus niet. Ik situeer: om 23u 's nachts sta je op de pechstrook van een onverlichte autostrade en een onbeperkte snelheid. Levensgevaarlijk wist de politie ons te vertellen. Uiteindelijk werden we door een takelwagen (via Ethias) opgepikt en in een poepchic hotel afgezet!
Iedereen was zeer vriendelijk, zowel de mannen van de takeldienst als de politie als de mensen die hun fiets verloren als ook de mensen van het hotel!
We probeerden toch te genieten van de luxe die we kregen. Alhoewel ik op dat moment liever in mijn eigen bed lag, wist ik ook hoeveel geluk we hadden dat we allen samen waren!!!
Eèn nachtje Luxemburg, dan verder naar Grenoble (Frankrijk). Het was allemaal lekker spannend en zeer leuk. Jammer van de twee dagen regen, maar zeuren deden we niet. Later reden we door tot in Italië. Hier bleven we 1 nachtje mits de minder dure campings volzaten. De onze was prachtig, maar te duur! De kinderen wilden naar de zee, de Belgische zee om hèèl duidelijk te zijn. Dus trokken we terug richting België, iets wat we beter niet langs de Zwitserse Alpen deden. In de vele haarspeldbochten (waar tot overmaat van ramp ook werken waren) kregen we een accidentje. Onze caravan raakte een auto!!! Gelukkig was het een Waals koppel dat perfect Nederlands sprak. Begin anders maar eens papieren in te vullen!!!! Het was balen en nog vele bange uren afdalen langs de ijlenlange haarspeldbochten. Ik zei voor het ongelukje al aan Kris dat ik liever nog eens bevallen was dan DIT!
Toen we dan eindelijk van de schrik bekomen waren en dus ons instelde op Belgische zee, kregen we in Duitsland accident 2. Een paar auto's voor ons verloor een fiets van zijn dak en daar een stuk van zat knel onder onze auto. Klapband en wat leidingen kapot was het gevolg, doorrijden ging dus niet. Ik situeer: om 23u 's nachts sta je op de pechstrook van een onverlichte autostrade en een onbeperkte snelheid. Levensgevaarlijk wist de politie ons te vertellen. Uiteindelijk werden we door een takelwagen (via Ethias) opgepikt en in een poepchic hotel afgezet!
Iedereen was zeer vriendelijk, zowel de mannen van de takeldienst als de politie als de mensen die hun fiets verloren als ook de mensen van het hotel!
We probeerden toch te genieten van de luxe die we kregen. Alhoewel ik op dat moment liever in mijn eigen bed lag, wist ik ook hoeveel geluk we hadden dat we allen samen waren!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten